Weer een stukje reisverslag
Door: Lauren
Blijf op de hoogte en volg Lauren
18 September 2009 | Nederland, Maastricht
Hallo allemaal!
Daar is toch weer een mailtje van mij om te melden dat er eindelijk weer een stukje geschreven staat op internet. Ik heb wat problemen gehad met mijn laptop en even een drukke periode op school gehad, vandaar dat het dit keer wat langer duurde.
Waar was ik gebleven? Ah, de safari. Ik ben wel degelijk op safari gegaan, na wat geregel. Ik vond het zonde dat ik mijn geld niet terug kon krijgen, dus heb natuurlijk gevraagd of er nog een andere mogelijkheid was. Die was er (zoals eigenlijk altijd wel in Kenia, tenminste, dat beweren ze). Gelukkig waren mijn werkkamp en de safari door dezelfde Keniase organisatie geregeld, dus onderling op kantoor is afgesproken dat ik wel later naar het kamp kon vertrekken, in m'n eentje, terwijl de rest er al was. Dat weekend (ondertussen de tweede week) vertrok ik dus al vroeg in de ochtend, op weg om die leeuwen, olifanten en giraffes dan maar eens in het echt te zien! Nou, dat heb ik geweten. Vele leeuwen, olifanten, giraffes, maar ook nijlpaarden, krokodillen (ook al zaten ze een beetje verstopt en weet ik nog steeds niet zeker of ik naar het goede keek), antilopes, buffels, gieren, een dode koe, en vele skeletten en doodshoofden heb ik gezien. Ook een etende leeuw, niet aangenaam kan ik zeggen. Leeuwen gaan met hun hoofd letterlijk helemaal de buik van het dode dier in, om vervolgens minutenlang aan de ingewanden te trekken en uiteindelijk met een bebloede kop en een stukje lever er weer uit te komen. De foto's komen nog, sowieso omdat ik ze op dit moment niet voorhanden heb, maar ook omdat de mijne niet zo goed gelukt zijn, aangezien ik geen geschikte camera had. Ik wacht dus nog op foto's van mijn mede-safari-gangers (die overigens uit Ierland, Frankrijk, Japan - een meisje dat Suzuki heet -, Korea en Duitsland komen). Multicultureel dus, net als het werkproject waar ik later meer over zal vertellen. De safari was leuk, mooi om eens gedaan te hebben. We zijn als onderdeel van de safari ook naar een Masai-dorp geweest. De Masai is een van de volkeren in Kenia, maar een speciaal soort. Ze leven in hun eigen dorpjes, en komen daar alleen uit om naar de universiteit te gaan. Ze trouwen met hun eigen dorpsleden, waardoor ze uiteindelijk eigenlijk allemaal van dezelfde familie zijn. Ze wonen in kleine, zelf van modder gemaakte, donkere huisjes, waar de hele familie woont, en waar alles in één kamer gedaan wordt (de 'slaapkamers' zijn min of meer afgescheiden van de rest van de kamer door korte stukken muur, die niet alles afdekken). Voor wie nooit van de Masai gehoord heeft: het is dat volk dat de oren oprekt en volsteekt met oorbellen (ja, ook de mannen) en waarvan de vrouwen hun nekken oprekken (al deden zij dat niet zo ver als het volk dat ik vroeger op televisie heb gezien). Als ze de "kettingen" van hun nek afhalen, gaan ze dood (want hun nek kan het hoofd dan niet meer dragen). Wat een cultuur! Een hele ervaring om eens gezien te hebben. We mochten alles vragen wat we wilden, maar op zo'n moment schiet me weinig te binnen. En te vragen of ik een foto van zo'n oor mocht maken, durfde ik eerlijk gezegd niet... Achteraf, jammer genoeg, vraag ik me vanalles af. Hadden ze nu maar e-mail... Als Masai-jongens uit de puberteit geraken, moeten ze de wildernis in en een leeuw doden. Is ze dit gelukt (ze gaan wel met een groepje, maar het duurt vaak weken), dan hebben ze de volwassenheid bereikt en maken ze hun eigen kroon van de manen. En ze zijn, net als ik, vegetariër... Nou! Verder maken ze hun eigen sieraden, die er erg mooi uitzien moet ik zeggen, heel sierlijk. Ze leven van het geld dat ze van toeristen ontvangen (je moet betalen om hun dorp in te mogen) en van het geld van de regering (wat ik vreemd vind, want ze geven de regering niks terug, aangezien ze hun dorp niet uit komen). De enige reden die ik kan bedenken is dat de regering de Masai graag in ere houdt omdat er toeristen op af komen en Kenia daar dus ook rijker van wordt. Wie heeft er nog een idee? Laat maar een berichtje achter!
Zondagmiddag gingen we terug naar Nairobi(na om 6 's ochtends nog een keer het wildpark in te zijn gegaan om daar het nachtleven te verkennen). Na aankomst friste ik me even snel op 's avonds en kreeg ik te horen dat ik direct ('s nachts) naar Mombasa moest vertrekken voor het werkproject (8 uur verderop met de bus). Daarover volgende keer meer!
Vele groetjes,
Lauren
Daar is toch weer een mailtje van mij om te melden dat er eindelijk weer een stukje geschreven staat op internet. Ik heb wat problemen gehad met mijn laptop en even een drukke periode op school gehad, vandaar dat het dit keer wat langer duurde.
Waar was ik gebleven? Ah, de safari. Ik ben wel degelijk op safari gegaan, na wat geregel. Ik vond het zonde dat ik mijn geld niet terug kon krijgen, dus heb natuurlijk gevraagd of er nog een andere mogelijkheid was. Die was er (zoals eigenlijk altijd wel in Kenia, tenminste, dat beweren ze). Gelukkig waren mijn werkkamp en de safari door dezelfde Keniase organisatie geregeld, dus onderling op kantoor is afgesproken dat ik wel later naar het kamp kon vertrekken, in m'n eentje, terwijl de rest er al was. Dat weekend (ondertussen de tweede week) vertrok ik dus al vroeg in de ochtend, op weg om die leeuwen, olifanten en giraffes dan maar eens in het echt te zien! Nou, dat heb ik geweten. Vele leeuwen, olifanten, giraffes, maar ook nijlpaarden, krokodillen (ook al zaten ze een beetje verstopt en weet ik nog steeds niet zeker of ik naar het goede keek), antilopes, buffels, gieren, een dode koe, en vele skeletten en doodshoofden heb ik gezien. Ook een etende leeuw, niet aangenaam kan ik zeggen. Leeuwen gaan met hun hoofd letterlijk helemaal de buik van het dode dier in, om vervolgens minutenlang aan de ingewanden te trekken en uiteindelijk met een bebloede kop en een stukje lever er weer uit te komen. De foto's komen nog, sowieso omdat ik ze op dit moment niet voorhanden heb, maar ook omdat de mijne niet zo goed gelukt zijn, aangezien ik geen geschikte camera had. Ik wacht dus nog op foto's van mijn mede-safari-gangers (die overigens uit Ierland, Frankrijk, Japan - een meisje dat Suzuki heet -, Korea en Duitsland komen). Multicultureel dus, net als het werkproject waar ik later meer over zal vertellen. De safari was leuk, mooi om eens gedaan te hebben. We zijn als onderdeel van de safari ook naar een Masai-dorp geweest. De Masai is een van de volkeren in Kenia, maar een speciaal soort. Ze leven in hun eigen dorpjes, en komen daar alleen uit om naar de universiteit te gaan. Ze trouwen met hun eigen dorpsleden, waardoor ze uiteindelijk eigenlijk allemaal van dezelfde familie zijn. Ze wonen in kleine, zelf van modder gemaakte, donkere huisjes, waar de hele familie woont, en waar alles in één kamer gedaan wordt (de 'slaapkamers' zijn min of meer afgescheiden van de rest van de kamer door korte stukken muur, die niet alles afdekken). Voor wie nooit van de Masai gehoord heeft: het is dat volk dat de oren oprekt en volsteekt met oorbellen (ja, ook de mannen) en waarvan de vrouwen hun nekken oprekken (al deden zij dat niet zo ver als het volk dat ik vroeger op televisie heb gezien). Als ze de "kettingen" van hun nek afhalen, gaan ze dood (want hun nek kan het hoofd dan niet meer dragen). Wat een cultuur! Een hele ervaring om eens gezien te hebben. We mochten alles vragen wat we wilden, maar op zo'n moment schiet me weinig te binnen. En te vragen of ik een foto van zo'n oor mocht maken, durfde ik eerlijk gezegd niet... Achteraf, jammer genoeg, vraag ik me vanalles af. Hadden ze nu maar e-mail... Als Masai-jongens uit de puberteit geraken, moeten ze de wildernis in en een leeuw doden. Is ze dit gelukt (ze gaan wel met een groepje, maar het duurt vaak weken), dan hebben ze de volwassenheid bereikt en maken ze hun eigen kroon van de manen. En ze zijn, net als ik, vegetariër... Nou! Verder maken ze hun eigen sieraden, die er erg mooi uitzien moet ik zeggen, heel sierlijk. Ze leven van het geld dat ze van toeristen ontvangen (je moet betalen om hun dorp in te mogen) en van het geld van de regering (wat ik vreemd vind, want ze geven de regering niks terug, aangezien ze hun dorp niet uit komen). De enige reden die ik kan bedenken is dat de regering de Masai graag in ere houdt omdat er toeristen op af komen en Kenia daar dus ook rijker van wordt. Wie heeft er nog een idee? Laat maar een berichtje achter!
Zondagmiddag gingen we terug naar Nairobi(na om 6 's ochtends nog een keer het wildpark in te zijn gegaan om daar het nachtleven te verkennen). Na aankomst friste ik me even snel op 's avonds en kreeg ik te horen dat ik direct ('s nachts) naar Mombasa moest vertrekken voor het werkproject (8 uur verderop met de bus). Daarover volgende keer meer!
Vele groetjes,
Lauren
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
